به گزارش پشتیبانی شبکه، اجرای کانتینرها در مقیاس بهترین مسیر داده برای موفقیت. درک مسیری که داده ها در سیستم طی می کنند می تواند منبع بالقوه عملکرد کمتر از حد مطلوب و راه حل آن را آشکار کند.
پلتفرم‌های ارکستراسیون کانتینری
Kubernetes و دیگر پلتفرم‌های ارکستراسیون کانتینری به سرعت در زیرساخت‌های اصلی گنجانده می‌شوند. با اکثر برنامه های کاربردی خط کسب و کار، مهاجرت از فناوری مرکز داده سنتی به استقرار مبتنی بر کانتینرها یک کار مجزا و نسبتاً ساده است. با این حال، هیچ چیز بیشتر از مقیاس، کاستی‌های هر رویکرد ذخیره‌سازی را برجسته نمی‌کند – و زمانی که برنامه‌های اصلی سخت‌گیرانه‌تر مانند پایگاه‌های داده یا بارهای کاری تجزیه و تحلیل داده سریع در نظر گرفته می‌شوند، موضوع پیچیده می‌شود.
اولاً، تیم‌های فناوری اطلاعات به سرعت متوجه می‌شوند که کانتینری‌سازی الزامات سخت‌گیرانه‌تری را برای زیرساخت‌های زیربنایی – از جمله شبکه، ذخیره‌سازی، و تحمل خطا – تحمیل می‌کند. در حالی که Kubernetes (K8s) پیشرفت زیادی در این زمینه ها داشته است، برنامه های کاربردی درخواستی همچنان در معرض کاهش عملکرد، هم در محل و هم در فضای ابری هستند.
ثانیاً، شبکه Kubernetes تأخیر کم و قابل پیش‌بینی را حتی در مقیاس متوسط برای برنامه‌های کاربردی با کارایی بالا که به محیط‌های کانتینری منتقل می‌شوند، ارائه نمی‌کند.
در نظر گرفتن دقیق CPU، پهنای باند، و ظرفیت ذخیره سازی مورد نیاز برای یک سیستم IT با عملکرد روان، همیشه برای بهینه سازی یک استقرار مهم است. با این حال، درک مسیری که داده ها در سیستم طی می کنند، می تواند منبع بالقوه عملکرد پایین تر از حد مطلوب و راه حل آن را آشکار کند.
سه رویکرد اصلی در تامین فضای ذخیره سازی برای بارهای کاری کانتینری وجود دارد.
خوشه‌های ذخیره‌سازی در محل مشترک
در حالی که ذخیره سازی داخلی اغلب غنی ترین گزینه و نسبتاً ساده برای گسترش از زیرساخت های موجود است، استقرار بومی ابر و کانتینر می تواند مشکل ساز باشد. در این پیاده سازی های داخلی، فضای ذخیره سازی به موازات سیستم Kubernetes زندگی می کند. K8s برنامه را از طریق یک پلاگین (CSI) به فضای ذخیره‌سازی متصل می‌کند، که با اتصال مستقیم کانتینرهای برنامه به حافظه خارجی، و به طور کامل شبکه کنترل شده توسط K8s را دور می‌زند.
نرم افزار ذخیره سازی فقط کانتینری
راه حل هایی که به عنوان کانتینر متولد شده و با استفاده از آنها اجرا می شوند، این مزیت را دارند که برای کانتینرها ساخته شده اند. این محصولات رویکرد “اولین ویژگی” را دارند که به تیم های فناوری اطلاعات اطمینان می دهد که عملکردهایی مانند تامین نازک و حذف دوپ حفظ می شوند. با این حال، عملکرد، هم در مقیاس و هم در تولید، دوباره به مسیر داده بستگی دارد. این راه‌حل‌ها دسترسی به دستگاه‌های ذخیره‌سازی را از طریق کنترل‌کننده‌های ذخیره‌سازی، که خود به‌عنوان کانتینر پیاده‌سازی می‌شوند، فراهم می‌کنند، بنابراین کل مسیر داده از طریق شبکه K8s می‌گذرد و بر تأخیر تأثیر می‌گذارد.
حافظه نرم افزاری تعریف شده به صورت بومی
کمتر از دوجین گزینه ذخیره‌سازی نرم‌افزاری خالص در بازار وجود دارد، و در میان آنها، تنها تعداد انگشت شماری به‌طور بومی در Kubernetes اجرا می‌شوند. اینها شامل عرضه‌های ذخیره‌سازی تعریف‌شده توسط نرم‌افزار فلزی مستقل است که برای کار در Kubernetes منتقل شده‌اند و همچنین از پیاده‌سازی‌های ترکیبی on-prem و cloud پشتیبانی می‌کنند.
ذخیره‌سازی نرم‌افزاری که در Kubernetes بومی است، از مزایای دو رویکرد بالا برای عملکرد بهینه و همچنین مقیاس استفاده می‌کند. این Container-Native است و بسته به پیاده سازی، برخی مسیر داده را از Kubernetes جدا می کنند، بنابراین عملکرد بهتر از CSP ها در رویکرد نرم افزار ذخیره سازی فقط کانتینر است.
این امر معماران مرکز داده را قادر می‌سازد تا بهترین معماری‌های سنتی داخلی و ذخیره‌سازی فقط کانتینری را به دست آورند. برای اطمینان از قابلیت پیش بینی تاخیر، مسیر داده در زیر Kubernetes قرار دارد – بین کانتینرها و SSD های NVMe – از هسته به درایور دستگاه مشتری، به درایو هدف و سپس با دسترسی مستقیم به درایوهای NVMe حرکت می کند.
در این رویکرد، کلاینت‌ها کاملاً مستقل هستند و نیاز به ارتباط بدون متقابل مشتری دارند و می‌توانند مستقیماً با اهداف ارتباط برقرار کنند. این امر تعداد پرش‌های شبکه و تعداد خطوط ارتباطی را کاهش می‌دهد و این الگو را برای یک محیط در مقیاس بزرگ قابل قبول می‌کند، جایی که تعداد اتصالات مضربی کوچک از اندازه دامنه است.